WYDZIAŁ GEOLOGII UNIWERSYTETU WARSZAWSKIEGO
Jest jedną z największych jednostek uniwersyteckich w kraju, zatrudniającą prawie 200 osób, czego połowę stanowi kadra naukowa, zaś pozostałe osoby to obsługa techniczna laboratoriów badawczych i dydaktycznych oraz osoby z pionu administracyjnego i obsługi. Daje nam to duży potencjał badawczy i dydaktyczny. Co roku na licencjackie, inżynierskie i magisterskie studia dzienne na kierunkach Geologia (studia licencjackie i magisterskie) oraz Geologia stosowana (studia inżynierskie) przyjmowanych jest łącznie około 350 osób. Na studiach inżynierskich studenci mają możliwość wyboru trzech ścieżek kształcenia: Geoinżynierii, Geodynamiki i kartografii geologicznej oraz Inżynierii surowców mineralnych. Na studiach magisterskich studenci mają wybór 9 specjalności: Geochemia, mineralogia i petrologia; Geologia inżynierska; Geologia klimatyczna; Geologia stratygraficzna i sedymentologia; Geologia złożowa i gospodarcza; Hydrogeologia; Ochrona środowiska; Paleontologia oraz Tektonika i kartografia geologiczna. Obecnie kształcimy na wszystkich latach studiów około 700 studentów oraz 54 studentów studiów doktoranckich.
Historia Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego
W 1951 roku przeprowadzono w Polsce reorganizację studiów uniwersyteckich. W ślad za tym w Uniwersytecie Warszawskim zlikwidowano Wydział Matematyczno-Przyrodniczy, w którym mieściły się Zakłady Geologii, Paleontologii, Mineralogii i Petrografii. W miejsce zlikwidowanego wydziału powołano Wydział Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny oraz Wydział Biologii i Nauk o Ziemi, do którego włączono wymienione Zakłady.
Uchwała Prezydium Rządu PRL z dnia 18 sierpnia 1951 r. wytyczyła nową politykę gospodarczą kraju z uwzględnieniem ważnej roli służby geologicznej. Polecono przebudowę i koncentrację wyższego szkolnictwa geologicznego w dwóch ośrodkach: w Warszawie, gdzie miało się odbywać szkolenie podstawowej kadry geologicznej i w Krakowie, gdzie miano szkolić kadry geologiczno-górnicze. W myśl tej uchwały Minister Szkolnictwa Wyższego podjął wstępną decyzję o utworzeniu Ośrodka Szkolenia Geologów przy Uniwersytecie Warszawskim bez przesądzania przyszłych form organizacyjnych. Na organizatora tego ośrodka powołano profesora Stefana Zbigniewa Różyckiego.
Dnia 1 października 1952 r. został podpisany przez Ministra Adama Rapackiego dekret o utworzeniu Wydziału Geologicznego w Uniwersytecie Warszawskim.
Pierwszym dziekanem został mianowany profesor Edward Passendorfer, przeniesiony służbowo z Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Początkowo Wydział Geologiczny (z biegiem lat nazywany powszechnie Wydziałem Geologii) składał się z 12 katedr obejmujących 16 zakładów. W następnych latach jego struktura podlegała stopniowym zmianom. Natomiast największa reorganizacja nastąpiła w roku 1968, gdy w miejsce katedr powołano Instytuty Geochemii, Mineralogii i Petrografii, Geologii Podstawowej oraz Hydrogeologii i Geologii Inżynierskiej, w których Zakłady pełniły rolę dydaktyczną. W 1973 r. powołano Studium Ochrony Środowiska, przemianowane na Katedrę Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych w roku 1992. Pierwszy z Instytutów w roku 2000 zmienił nazwę na Instytut Geochemii, Mineralogii i Petrologii.
Obecna siedziba Wydziału Geologii mieści się w Warszawie, przy ulicy Żwirki i Wigury 93. Projekty budowlane naszego gmachu były już gotowe w 1952 r. i wtedy też zapadły decyzje o budowie na przyznanej Uniwersytetowi posesji przy projektowanej ul. Nowoopaczewskiej, która miała przebiegać przy północnej stronie gmachu. Dlatego de facto frontowa ściana budynku z tarasem znajduje się po stronie północnej, natomiast obecne wejście od ul. Banacha jest wejściem od zaplecza. Pierwotny terminarz przewidywał ukończenie budowy pierwszej części gmachu w 1954 r., a całości – 2 lata później. Jednakże dopiero 25 września 1954 r. położono kamień węgielny pod budynek, którego sukcesywne zasiedlanie zaczęto na przełomie lat 1958/1959, a zakończono jesienią roku 1960.
Opracował dr Marek Stępisiewicz
